leestijd: 2 min

Jan-Paul Bron
29 mei 2017
blog

Wonen gaat naar mijn gevoel eerst en vooral om de ruimte tússen de gebouwen, om het ontwerpen en creëren van een aantrekkelijk verblijfsgebied of landschap, om het gebruik van de openbare ruimte. Pas als die stap is gezet, worden de woningen daar voorzichtig ingepast. En natuurlijk wil ik dan prachtige woningen ontwerpen waar fijn in kan worden geleefd. Daar wil ik niets aan afdoen. Maar de volgorde van het proces is voor mij cruciaal.

De eerste laag is de plek die de locatie inneemt in de omgeving en in de geschiedenis, in de natuur- of cultuurlandschappen die de locatie omringen. Vandaaruit onderzoek ik hoe de locatie daarin verankerd kan worden. En ik stel altijd de vraag hoe ik daar dan zelf zou willen wonen. Wat zou ik willen zien, voelen, meemaken? Welke indrukken zijn belangrijk, welke band met verleden, heden en toekomst? Wat moet de locatie met mij doen? Welke kwaliteit kan toegevoegd worden aan de ruimte? Vragen die leiden tot antwoorden waarmee de locatie haar vorm krijgt en waarin vervolgens de woningen hun plek vinden. En pas daarna kom ik uit waar ik in mijn jeugd steevast mee begon: huizen tekenen.

Een project is voor mij pas geslaagd als het verwondert en pleziert, als het een plek wordt waar de directe gebruikers en andere mensen uit de omgeving graag hun tijd doorbrengen, hun weg vinden, zich laten verrassen.

Op dit blog vertel ik je over mijn inspiratiebronnen, missie, filosofie, werkwijze, plannen en projecten, en over de leukere wereld waaraan ik zo hopelijk meebouw. Kom mee kijken achter de schermen van Zeelenberg Architectuur.

Jan-Paul Bron